De aloë vera plant

Aloë vera - effecten en ingrediënten van aloë vera

Aloë vera staat al sinds de oudheid bekend als een geneeskrachtige en nuttige plant. Achter zijn onopvallende uiterlijk schuilt een schat aan geneeskrachtige stoffen. Hoe meer onderzoek er wordt gedaan naar aloë vera, hoe meer de legendes van vroegere generaties lijken te worden bevestigd. Inheemse volkeren en medische experts uit oude culturen kenden de werking van de plant. Uit de bladeren van de aloë plant vloeit een uniek sap. Het is verrijkt met mineralen zoals calcium, magnesium, zink en selenium. Het bevat ook vitaminen en aminozuren die elk menselijk organisme nodig heeft om te overleven. Aloë vera is nu een integraal onderdeel van de moderne alternatieve geneeskunde en cosmetica. Het staat nu ook op het menu, dankzij het hoge gehalte aan spijsverteringsenzymen. De gezondheidsbevorderende en helende effecten van aloë vera kunnen zowel inwendig als uitwendig worden gebruikt. Er zijn veel mogelijkheden, vooral voor uitwendig gebruik, die een effect hebben op onze huid. Verlichting van jeuk door insectenbeten, milde behandeling van zonnebrand, bestrijding van acne en acute psoriasis zijn slechts enkele voorbeelden van de verschillende indicaties. Aloë vera kan worden gebruikt om wonden te ontsmetten, omdat het antiseptische eigenschappen heeft. Celvernieuwing en genezingsprocessen worden versneld. Zalven met aloë vera worden met succes gebruikt bij medische problemen van het bewegingsapparaat. Dit betreft vooral verstuikingen, spierverrekkingen en peesontstekingen. De pijn wordt verlicht en de zwelling verminderd.

Aloë vera producten hebben een prominente plaats verworven in cosmetica. Aloë vera wordt gebruikt voor shampoos en douchegels, voor huidcrèmes en gezichtsmaskers en voor verschillende lotions. De hydraterende eigenschappen van aloë vera bewijzen hier hun waarde.

Door de hoeveelheid waardevolle ingrediënten kan aloë vera in onze voedingsbehoeften voorzien. Aloë vera is daarom een uitstekende aanvulling op onze dagelijkse voeding. Er bestaan nu zelfs theeën om de afweer van het lichaam te versterken. Er is bijna geen andere plant die zoveel acemannaan bevat. Acemannaan regenereert bloed en cellen en bestrijdt bacteriën, virussen en parasieten. Ons lichaam heeft het nodig om de smeervloeistof in onze gewrichten te produceren, die ons beschermt tegen reuma, artrose en gewrichtsslijtage.

Het drinkbare sap van onze aloë vera bevat 200 vitale ingrediënten. Het is een uitstekende bioregulator en versterkt het immuunsysteem. De vitaminen, enzymen, minerale zouten en sporenelementen die het bevat, bevorderen het algemene welzijn. Als voedingssupplement reinigt het sap het maag-darmkanaal, verlicht het reumatische aandoeningen, reguleert het de bloeddruk, activeert het het cardiovasculaire systeem, regenereert het cellen en verhoogt het de prestaties. Aloë vera sap is ook uitstekend voor dieren. Het eerder genoemde acemannaan is bijzonder belangrijk, omdat het niet meer wordt aangemaakt door het volwassen organisme. Hier is een lijst van de sachariden die voorkomen in aloë vera planten:

• Acemannan
• Aldopentose
• Arabinose
• Galactose
• Galacturonzuur
• Glycoronzuur
• Glucose
• Hexuronzuur
• Manose
• Manuronzuur
• Pentosan
• Rhamnose
• Uronzuur
• Xylose
• Cellulose

Aloë vera bevat ook veel van de essentiële aminozuren die het menselijk organisme nodig heeft. Niet-essentiële aminozuren zitten ook in aloë vera en hebben een positief effect op het menselijk lichaam.

Enzymen zijn essentieel voor het menselijk leven om verschillende chemische processen mogelijk te maken. De volgende zijn gevonden in aloë vera:

• Amylase
• Bradycinase
• Carboxypeptidase
• Katalase
• Cellulase
• Lipase
• Peroxidase
• Fosfatase

Aloë vera bevat veel vitamines. Dit zijn

• Provitamine A. Nodig voor gezichtsvermogen, vorming van rode bloedcellen, vorming van huid en slijmvliezen, vorming van geslachtshormonen
• Vitamine B1. Tekort veroorzaakt zwakte en prikkelbaarheid
• Vitamine B2. Belangrijk voor de vorming van rode bloedcellen
• Vitamine B6. Belangrijk voor de hemoglobinesynthese (bloed) en aminozuurbalans
• Vitamine B12. Belangrijk voor de vorming van nucleïnezuren. Alleen aanwezig in dierlijke producten, dus veganisten zijn essentieel voor inname
• Vitamine C. Versterkt het immuunsysteem, noodzakelijk voor de vorming van bloed, botten, tanden en hormonen
• Vitamine E. Beschermt cellen, neutraliseert vrije radicalen. Bestrijdt reuma, versterkt het hart en de bloedsomloop

Aloë vera bevat sporenelementen en mineralen. Hier is een lijst, die niet pretendeert volledig te zijn:

• Calcium. Belangrijk voor het zenuwstelsel, botten en tanden, bloedstolling
• IJzer. Essentieel voor de bloedvorming, een goede algemene gezondheid en het immuunsysteem
• Magnesium. Verzachtend effect voor het emotioneel evenwicht. Beschermt tegen hart- en vaatziekten. Anti-stress mineraal
• Mangaan. Ontgifting. Bloedvorming, ontwikkeling van het menselijk bewegingsapparaat en bindweefsel
• Selenium. Afweer tegen vrije radicalen. Tegen veroudering. Ondersteunt het immuunsysteem
• Zink. Afweer tegen vrije radicalen. Ondersteunt het immuunsysteem. Bevordert wondgenezing en is ontstekingsremmend
• Kalium
• Natrium
• Chroom
• Koper

Aloë vera - een inleiding

De echte aloë vera plant is een woestijnlelie en geen cactus. De plant komt oorspronkelijk uit Soedan en delen van Afrika. Net als het klimaat in de woestijn, is het stimulerende klimaat dat op sommige plekken in Mallorca heerst perfect voor het kweken van Aloë Vera Barbandensis Miller. De plant moet zich aanpassen aan de afwisselend warme en koude temperatuurperiodes en produceert zo de voedingsstoffen die hij nodig heeft. Er zijn meer dan 400 soorten aloë planten, waarvan er slechts 17 aloë vera (echte aloë) worden genoemd. De plant is extreem gevoelig voor vorst. In Noord-Europa kan aloë vera ook in je eigen tuin worden gekweekt en moet hij in de winter naar binnen worden gehaald.

De Aloë Vera Barbandensis Miller moet vijf jaar lang gedijen en heeft minstens 2000 zonuren per jaar nodig om de voedingsstoffen te krijgen die we nodig hebben om het directe sap te produceren. Op Mallorca hebben we gemiddeld zo'n 3000 zonuren per jaar. De bloemen van de Aloë Vera Barbandesis Miller zijn geel en hebben een fijne nectar, die we gebruiken voor de productie van onze gastronomische bloemen.

Aloë wordt al in de Bijbel genoemd als wierook- en balsemingrediënt. Alexander de Grote liet aloë gebruiken om de wonden van zijn krijgers te behandelen. De mooie Egyptische Cleopatra gebruikte het als cosmetica. Christoffel Columbus en Alexander II namen aloëbladeren mee op hun expedities als geneeskrachtige plant om wonden of verwondingen te genezen met behulp van aloë vera & UREA (urinezuur). Dit was ook een groot succes voor Alexander II. Spaanse veroveraars brachten aloë naar Zuid- en Midden-Amerika.

De eerste wetenschappelijke beschrijving als Aloe perfoliata var. vera werd gemaakt door Carl von Linné in 1753. Nicolaas Laurens Burman verhief de variëteit in 1768 tot soort. In hetzelfde jaar stelde Philip Miller de naam Aloe barbadensis voor, verwijzend naar de naam Aloe vulgaris die al in 1620 door Caspar Bauhin werd gebruikt. Door Millers latere publicatie heeft de soortnaam Aloe vera voorrang op de naam Aloe barbadensis.